Karate, savunma ve karşı saldırı hareketlerinin fiziksel yönleriyle gelişimini arayan bir Japon savaş sanatıdır.
Geleneksel karate eğitiminin temaları, zihinsel ve ahlaki yönleri, bireyin genel iyileşmesini hedeflese de, nihai hedef savaşmak ve kendini savunmadır. Bu eğitim gerekli disiplin ve sürekli çaba ile yoğurulur. Eğer karate nedir sorusu sadece bir cümle ile cevaplanmış olsaydı, en uygun yanıt “ilk saldıran olma” şeklinde olabilir. Bu, 1922’de Japonya’ya karate getiren ve modern karatenin babası olarak kabul edilen Okinawan Gichin Funakoshi’nin (1868-1957) bir cevabıdır.
Karate kelimesi iki kanji (Çince karakter) birleşimidir: boş, boş anlamına ve te, el anlamına gelir; Böylece karate “boş el” anlamına gelir. Karate-do, “yol / yol” anlamına gelen “-do” son ekini (“daw” olarak telaffuz edilir), karate’yi, kendini savunma uygulamalarının ötesine geçen yaşam biçimi olarak ima eder. Geleneksel karate-do’da, bir kişi rekabet etmeli ve kendisine karşı üstünlük sağlamak için çaba göstermelidir.
Bugün Japonya’da dört ana karate stili var: Shotokan, Goju-ryu, Shito-ryu ve Wado-ryu. Shotokan, asla Gichin Funakoshi’nin bir stili olarak tarif edilmemesine rağmen, yine de onun stili gibi kabul edilmiştir. Aslında Shotokan, Funakoshi’nin gençliğinde yazdığı şiirleri imzalamak için kullandığı kalem adından sonra seçilen dojo’nun adıydı.